Medine'den Medeniyete

Medeniyetler, sahip olduklari sehirlerle (medînelerle) sekillenmektedirler. Zira sehirler, uygarliklari varlik âlemine tasiyan ve onlari sergileyen yerkürenin yerlesim merkezleridir. Islâm medeniyeti de, Peygamber’in Sehri -Yesrib- Medîne-i Münevvere’den nes’et etmis bir medeniyettir. Kutsali ve bu kapsamda ilim, hikmet ve irfani önceleyen bu medeniyetin belirgin vasfi, erdemli bir uygarligi temsil etmesinde görülmektedir. Insanligin temel degerleri, bu medeniyetin süsleri ve kimligidir. Islâm medeniyetini, türdeslerinden ayirt edici özelliklerden iki husus öne çikmaktadir. Bunlar tevhid ve erdemdir. Islâm medeniyeti, “Orta çagda, Batililarin Ortadogu dedikleri Güneybati Asya’da dogan ve XX. Yüzyilda Bati Medeniyeti’nin ortaya çikisina kadar Hindistan, Filipinler, Orta Asya, Orta Afrika, Ispanya ve Orta Avrupa’ya kadar yayilan ve bugün aktif fonksiyonunu kaybetmis olmakla beraber halen yasayan bir medeniyetin adidir.” Ayni zamanda bu medeniyet, ayni bölgelerde yasayan ve Islâm’dan önce de medeniyet kurmus olan Müslümanlarin ortak medeniyetidir. Bundan dolayi, irk, renk, kültür ve etnisite üstü bir uygarliklar saheseri olan Islâm medeniyetini, “medeniyetlerin medeniyeti” olarak ele almak gerekir.Nihayetinde kadîm bir uygarlik olan Islâm Medeniyeti, sahip oldugu bilgi, birikim ve tecrübenin kendine verdigi ve kazandirdigi güçle, öncelikle Islâm cografyasini, sonra da yerküreyi insa etme kapasitesine sahip bir medeniyetler külliyâtidir.Iste bu eser, Islâm Medeniyetinin, Medine’den hareketle evrensel bir uygarliga dönüsümündeki birtakim safhalarindan hareketle, bir medeniyet algisi ve projesinin varligini hatirlatmayi amaçlamaktadir.