Melamilik Yolunda Görüp Öğrendiklerim

Melâmet, kinamak, azarlamak, ayiplamak, rüsvaylik anlaminda olup tasavvuf istilahinda kinanmaktan çekinmeme, yaptigi iyilikleri gizleyip kusurlarini açiga vurma olarak anlasilir. Maksat gizli sirk sayilan riyadan ve afet bilinen söhretten sakinmaktir.
Melâmet yolunu seçen Hak yolcusu nefsini daima töhmet altinda tutarak onun ayiplariyla mesgul olur, yaptigi amelleri görmez ve göstermez. Kötülügü emreden nefsin zulmünden kurtulup kendini elestirmeye girisen insan manevi terakkinin ilk kademesi olan levvame katina yükselmis demektir.
Melâmî büyüklerinden Ebu Hafs “Risaletü’l-Melâmetiyye” adli kitabinda demistir ki: “Melamiler, vakitlerini korumak, sirlarini saklamak bakimindan Hak ile beraberdirler.
Onun için Allah’a yaklasmak üzere yaptiklari her ibadet yüzünden de kendilerini levm ederler. Fakat halka karsi bütün kötülüklerini ve çirkinliklerini gösterirler, bütün güzelliklerini gizlerler. Halk onlarin dis görünüslerine bakarak onlari levm ederken, onlar da iç yüzlerini bildikleri için kendi kendilerini levm ederler.