Mevlana'nın Yedi Sırrı

Mevlana’dan.... Çöllerde avare dolasan bir filozof, devesi ile yolculuk yapan bir köylüye rastladi. Nereden gelip, nereye gittigini ögrendikten sonra, devenin iki yanina sarkmis çuvallarda neler oldugunu sordu: Köylü; “Onlarin birine bugday, digerine kum doldurdum” diye cevap verdi. Filozof: “Bugdayi anladim ama, kumu niçin doldurdun?” diye sorunca Köylü: “Ikinci çuval bos kalsaydi denge bozulurdu” dedi. Filozof gülmeye basladi: “Denge saglamak için bugdayin yarisini bir çuvala, diger yarisini da öbürüne doldursaydin herhalde daha akillica davranmis, devenin yükünü de azaltmis olurdun” dedi. Köylü sasirmis, bu bilge adama hayranlikla bakmaya baslamisti. “Sen, padisah yahut vezir olmalisin! Bu kadar akil ancak onlarda bulunabilir.” “Hayir, ne padisahim, ne de vezir.” “Öyleyse dükkan sahibi zengin birisin.” “Ne gezer, cebinde mangiri bile olmayan bir adamim ben! Bunca bilgi ve hikmetin karsiligi olarak elimdeki su deynek ve hirpani kiyafetlerimle gezip duruyorum çöllerde.” Köylü bu cevap karsisinda hiç memnun olmamisti: “Çekil git yanimdan” diye bagirdi. “Senin bilgi ve hikmet dedigin seyin bir faydasi bulunsaydi, önce sana yarardi. Torbamin birinde kum, digerinde bugday olmasi, senin içi bos bilgi ve felsefenden çok daha iyidir!”