Mutlak Bir Çıkmaz Yol

Bir sabah amber sarısı bir güneş çıktı. Lojmanın arkasındaki çayırlar iki boy
birden büyümüştü. Jandarmalar sevindi, gazinodan şen türküler duyuldu. İsteksizce
çantamı hazırladım.Annem yakamı ilikledi. Ben okula yollanırken operatörler
makineleri çalıştırdı. Gök birden simsiyah oldu.

Abdullah Kasay, Mutlak Bir Çıkmaz Yol'da ilk öykülerini bir araya getiriyor.
Kırsalda yaşanan bir çocukluğun, kırsalda yaşayan bir çocuğun izlenimlerini,
gözlemlerini okurken, daha çok bir film izlediğimiz duygusuna kapılıyoruz.
Soğukkanlı, şiirli, hüzünlü bir anlatım bu. Bu anlatım, zaman zaman küçürek
öykünün minimal imkanlarını deneyerek bizi ironinin, hikmetin, dünyadaki
yolculuğumuza bilgece bir tebessümle bakışın derinlikli iklimine çekiyor.
Kasay, ilk kitabında, okurunda bir duygusal etki yaratmayı başarıyor.
(Abdullah Harmancı)