Mutluluk Vaadi

Sara Ahmed, Mutluluk Vaadi'nde arzularimizin ve mutlulugumuzun baskalarinin mutluluguna bagli olmasi beklentisinin; "Sadece mutlu olmani istiyorum" ve "Sen mutluysan ben de mutluyum" gibi gündelik söylemlerin sonuçlarini ele aliyor. Çagdas toplumdaki mutlu olma baskisi ve zorunlulugunun kültürel elestirisine odaklanan Ahmed, mutlulugun insanlari yasamda bazi tercihler yapmaya iten ve bazi tercihlerden uzaklastiran bir karar oldugunu söyleyerek, mutlulugun yasamlarini belli bir sekilde yasayanlara verilen bir vaat islevi gördügü tespitinde bulunuyor. Ahmed, mutlulugu tüm yönleriyle incelerken antikçag düsünürlerinden, tesir ve tutkular üzerine on yedinci yüzyilda yazilanlara, on sekizinci yüzyildaki erdem ve egitim konulu tartismalardan ve on dokuzuncu yüzyil faydaciligina kadar uzanan düsünsel tarihten yararlaniyor. Feminist, irkçilik karsiti ve queer elestiriler yoluyla mutlulugun nasil toplumsal baskilari mesrulastirmak için kullanildigini ve o baskiya karsi gelmenin nasil mutsuzluga yol açtigini da gösteriyor. Argümanlarini edebiyat ve sinema okumalariyla da pekistirerek mutlu olma zorunlulugunun dayattigi ahlaki düzeni elestiriyor ve sorguluyor.(Tanitim Bülteninden)