Namurat

Bu öykülerde, gündelik hayatin kapana kisilmislik duygusundan bir cezaevinin aksam hüznüne; semaverli sohbetlerin, alaturka fasillarin eglenceli cümbüslerinden Gülhane Parki’ndaki pavyonlarda motosikletle gösteri yapan sirk kaçkinlarina; baliklara bacak takma oyunlari düzenleyen mahalle biçkinlarindan eski duvar takvimlerinin cemaziyülevvel tarihli yapraklarina uzanan düssel bir yolculuga çikacaksiniz. Bu yolculukta rehberiniz Nurarikli, sasirtici gözlem gücü ve usta anlatimiyla, sizi ancak Istanbul gibi deryadil bir dünya kentinde düsleyebileceginiz insanlarla ve olaylarla tanistiracak. Bu öykülerin kahramanlarindan Filozof Tevfik’in söyledigi gibi, dünyanin otel gibi bir yer oldugunu, bir odasinda komedi oynanirken, baska bir odasinda da trajedi yasandigini buruk bir gülümseyisle izleyeceksiniz.“Azer Yildirmaz, saat on biri yirmi üç geçe kulenin merdivenlerini tirmandi. Saat kulesinin. Orada çalisan arkadasi sayesinde içeriden saate girebilecek, yelkovanla akrebin arasindaki bosluga kendini yerlestirecekti.”