Neoliberal Muhafazakar Medya

2013 yilinin haziran ayinda gerçeklesen Gezi direnisi, arastirmacilara yeni veriler sundu. Artik hiçbir güncel çalisma Gezi sürecini görmezden gelerek bütünlüklü bir analiz sunamaz. Tipki 17. yüzyilin laterna magica'si gibi, ekseriyet iblis veya canavar imgeleriyle yansitilan "büyülü fener" misali Gezi direnisi de dogrultuldugu yüzeylere hem isik tutar hem de kendi tekinsiz varliginin imgelerini düsürür. 12 Eylül darbe döneminden bu yana üniversiteden medyaya kadar hayatin her alaninda gelistirilen "devletçi" örgütlenme ve kadrolasma bugün meyvesini vermektedir. Muhalif ve demokratik her harekete karsi tavir alan ve acziyeti ortaliga saçilan bir "medya düzeni" ile karsi karsiyayiz. Istanbul'da en büyük sokak muharebesinin yasandigi, ilk yogun polis siddetinin ve ilk kitlesel direnisin meydana geldigi 31 Mayis 2013 aksami, özellikle "haber" ön sifatli kanallarin yayinlamaya devam ettigi belgeseller, penguenlerin hayatindan ziyade medyanin hal-i pür melali hakkinda hayli bilgilendirici oldu. 2007- 2008'den itibaren her bir hükümet elestirisini itibarsizlastirmak için basvurulan "darbecilik", "vesayetçilik" yakistirmalari sistematik olarak devreye sokulurken, bu kez daha kapsayici bir açiklama çerçevesi olarak uluslararasi komploya siginilir oldu. Faiz lobisinden CIA'sina, Reuters'inden Israil'ine, Otpor'undan Zello'suna bir kara delik gibi giderek kapsami genisleyen ve en akil almaz unsurlari içine çeken bir mega komplo insa edildi. Iktidar sahiplerinin dogrudan haberlere müdahale ettigi, anketleri çarpitma tesebbüsünde bulundugu, manset yazdirdigi, canli yayinlari durdurdugu, gazeteci attirdigi "Alo Fatih" vakalari siradanlasti. Hattin diger ucundaki medya yöneticilerinin ise el pençe divan durdugu görüldü. U. Uraz Aydin, Türkiye'deki yeni medya düzenine isik tutan bu çalismada, kendi alaninda tereddütsüz bir durusa ve birikime sahip gazetecilerin ve arastirmacilarin analitik bakislarini bir araya getirmektedir.Ister milliyetçi-militarist yönü ister otoriter-muhafazakâr karakteri öne çikmis olsun, neoliberalizme ve piyasaci degerlere bagliligin, Türkiye'de ana akim medyanin degismez yörüngesini teskil ettigini gözler önüne sermektedir. Üniversitelerde, medyada, toplumsal hayatin tüm alanlarinda boguculugu kendini giderek daha fazla hissettiren bu döneme bir kayit düsmektedir. (Tanitim Bülteninden)