Nişantaşı Teneke Mahallesi Teneke Mahalle Yoksulluğundan Orta Sınıf Yerleşimine

Yani basinda yükselen Nisantasi’nin konak ve apartmanlari nasil görkemli bir zenginligi yansittiysa, Teneke Mahallesi’nin kulübeleri de ayni ölçüde görkemli bir yoksulluga ev sahipligi yapmistir. 19. yüzyilin sonunda kurulan ve 1980’lerin ortalarinda yasanan büyük dönüsüm sonucu ortadan kalkan bu mahalle, en temel ihtiyaçlarini dahi güçlükle karsilayabilen yoksul hanelerin yasam alani olmustur.Egemen Yilgür, etnik ve sosyal yapisini 1950’lere kadar muhafaza eden mahalle sakinleriyle yaptigi görüsmeleri temel alarak, mahallenin farkli etnik gruplarina dönük önyargilara, 1950 sonrasindaki göçle karmasiklasan nüfus yapisina, yoksullugun etnik ayrimlari ortadan kaldiran birlestirici etkisine dair çarpici bir tablo sunuyor. Yilgür’ün yaptigi arastirma mandiracilik, bostancilik, arabacilik, hurdacilik, leblebicilik, dügün müzisyenligi, sepetçilik, kalaycilik, kürdancilik, ölü yikayicilik, serbetçilik, karaborsa bilet satisi, yanmis kömür toplama, yogurtçuluk, iple dis çekme, seyyar berberlik, kursunculuk, halk hekimligi gibi enformel sektörden isler ya da fabrika isçiligi yapan mahalle sakinlerinin kendine özgü yoksulluk biçimini, yani “teneke mahalle yoksullugu”nu farkli yönleriyle ele aliyor. “Nisantasililasma” sürecinde en alt gelir grubunda yer alan mahalle sakinlerinin mahalleden ayrilmak zorunda kalmasiyla gelen çözülmeyi ve yabancilasmayi da inceleyen bu çalisma, idari mekanizmalarin devreye girmedigi bir kentsel dönüsüm sürecinin bile ne denli “yikici” olabilecegini gösteriyor.