Oğluma Ahlak Üstüne Öğütler

Felsefe profesörü Fernando Savater, anayurdu Ispanya’da satis rekorlari kiran, birçok dile çevrilen, espirili ve sürükleyici bir dille kaleme aldigi bu kitabinda, Odysseia destanindan kutsal kitaplara, klasik edebiyattan günlük yasama kadar birçok kaynaktan aldigi örneklerle, ergenlik çagindaki gençlere (ve tabii onlarin ana/babalarina) ’ustaca yasama’nin yöntemi üzerine ipuçlari veriyor. Okullarimizda genellikle “Din ve Ahlak Dersleri“ müfredatinin bir parçasi olarak okutulan “etik“ kavrami, bir tutumu, bir tavir almayi içerir ve insan davranisiyla ilgilidir. Kökeni itibariyle törelere, uzun süre birlikte yasamin getirdigi bir düsünüs birligi ve ahlaki tutuma isaret eden bu kavram, Rönesans sonrasi Avrupasi’nda ve Aydinlanma Çagi’nda yeni bir anlam kazanmis, insanin varolusunu sorgulayan, nesnel gerçekle olan iliskisini düzenleyen bir içerige kavusmustur. Ilk bakista, hepimizin görüs birligine vardigi biricik sey, hepimizin görüs birliginde olmadigimizdir. Ama bu çesitli görüsler, baska bir noktada birlesirler: yasamimizin nasil olacagi, en azindan bir ölçüde, her birimizin ne istediginin bir sonucu olacaktir. (Arka Kapak)