Ömerin Çocukluğu

Muallim Naci’nin ‘’Ömer’in Çocukluğu’’ (Sünbüle (1890) adlı eserinin üçüncü kısmıdır) çocuklar için kaleme alınmış bir anı kitabıdır. Yazar bu eserinde bir çocuk gözüyle olayları anlatmış ve eserin merkezine çocuğu almıştır. Ömer’in Çocukluğunda Naci , ailesini , arkadaşlarını , sevinçlerini , hüzünlerini , kısacası çocukluk yıllarında yaşadıklarını anlatmıştır. Aynı zamanda dönemin yaşayış biçimini ve bir çocuğu merkeze alarak yaşam kültürünü de yansıtmıştır.

Muallim Naci’nin eserinde kullandığı yalın ve içten dil çok önemlidir. Bu dilin yankısı daha sonlar Ömer Seyfettin’in hikayelerinde yeniden karşımıza çıkacaktır. Naci, eserinde mutluluk, aile sevgisi be yardımseverlik gibi temaları da işlemiştir. Edebiyatımızın büyük ismi Ahmet Hamdi Tanpınar, Muallim Naci’nin Ömer’in Çocukluğu’ nda kullandığı dilin hakkını ‘Adeta Sanatı ve her türlü özentiyi atmışa benzeyen, külfetsiz, mübalağasız (abartısız) üslubu ona, yan taraftaki bir odaya geçer gibi geçmiş zamanı bulmasında yardım etmiştir’’, diyerek teslim etmiştir. Ömer’in çocukluğu Çocukluğu süsten ve mecazdan uzak bir eserdir.