Ormanda Ölüm Yokmuş

Iki arkadasin, Yasemin ve Emin’in düs kirikliklari ve acilarla sonlanmis asklarini, sevgiyi, dostlugu anlatiyor Latife Tekin. Emin, resim yapmayi birakmis bir ressam, Yasemin ise öyküler yazip biriktiriyor. Emin uyurken düsünüyor, Yasemin gizli sakli gerçekleri konusurken fark ediyor. Kendini karamsarliga kaptirmis bir erkek, onu ayakta tutmaya çalisan bir kadin. Tanri onlari birbirlerine birakip gitmis. Orman, agaçlar, yapraklar ve esyalar bambaska karsiliklar birakiyor ikisininin zihninde. Yasemin’in her seyi anlamlandirma çabasina karsin Emin’in umursamazligi... Anlati nesnesi olarak kendisine soyut kavramlari seçen bir roman Ormanda Ölüm Yokmus. Geçmis, simdi, gelecek ve genis zamanin bir arada ele alindigi, iki ana karakter disindaki roman kisilerinin hem sayica az kaldigi hem de ana karakterler dolayimiyla anlatildigi, baslangiçli ve sonlu bir hikâyenin pesinden kosmayan bir metin... Tekin, simgeler, metaforlar, bilincin içinde kirilan duygu ve düsüncelerle isliyor malzemesini. Latife Tekin kadin ve erkek arasindaki algi, duygu ve düsünce farkliliklarinin bir haritasini çikariyor. Yazarin anlatiminin, sözcüklerin, ifadelerin, zaman zaman sevgiye, aska, hayata dair sorularinin ve tasvirlerin, bir algi nesnesinin yarattigi imge zenginliginin güzelligine kapilmamaniz mümkün degil... (Arka Kapak)