Osmanlı İmparatorluğunda Devlet ve Taşra Toplumu

Osmanli Imparatorlugu tarihinden üç yüz yillik bir dönemin kesitini veren bu kitap, modern dönem baslarinda imparatorlugun sinirinda bir tasra kenti olan Musul örneginden yola çikarak, merkez ve tasra toplumu arasindaki iliskilere yeni bir yorum getiriyor. Çalismalarini Osmanli ve Irak arsiv belgelerine ve edebi kaynaklarina dayandiran yazar, 16. yüzyildan sonra Osmanli Imparatorlugu'nun toptan gerileme devrine girdigi ve merkez devletin gücünü yitirmeye basladigi gibi genel kabul görmüs görüsleri sorguluyor. Bu görüslern tersine, söz konusu dönem boyunca merkezi devlet ile tasrali toplumsal gruplar arasindaki iliskilerin zayiflamak bir yana güçlendigini sergiliyor. Örnegin, yönetimde denetim elden kaçiyormus görüntüsüne karsin, gelisip yayginlasan iltizam yöntemi ve ayricaliklar dagitma araciligiyla, tasrali tüccar, asker ve bürokrat ailelerden gelen esraf, Osmanli devlet yapisina daha fazla baglandi ve "Osmanlilasti". Ayrica, devlet ve toplum arasindaki uygulamaya yeni bir tanim getirerek bir Osmanli tasra siyaset kültürü olusturdu. Bu karsilastirmali ve çok genis kapsamli kitap, Ortadogu ve Osmanli tarihçileri yaninda siyaset bilimcilerin ve erken modern dönemde devletin olusum sürecine egilenlerin ilgisini çekecektir.