Osmanlı'da İşçiler (1870-1922) Çalışma Hayatı, Örgütler, Grevler

Osmanli Imparatorlugu’nda isçilerin niteligi, bir sinif olarak varliklari ve eylemleri, tarih arastirmalarinda çesitli tartismalara konu olmustur. Isçi sinifinin sendika, sandik, komite gibi kendi örgütlerine degil de agirlikli olarak partilerin ve lider kadrolarin hikâyelerine odaklanan tartismalardir bunlar. Kadir Yildirim Osmanli’da Isçiler (1870-1922)’de bu perspektifi de içererek ama asil ‘Osmanli proletaryasi’nin kendi pratiklerine odaklanarak Osmanli isçi sinifi tarihinin yazimina yeni bir katki sagliyor. Yildirim, önce Osmanli’da çalisma hayatinin genel yapisini çiziyor, isçi örgütlenmelerine ve isçi hareketlerine bakiyor; isçilerin hangi sektörlerde çalistiklarini, isgücünün yapisini mercek altina aliyor. Ardindan çalisma hayatindaki yasal düzenlemeleri boykot, grev, is birakma gibi isçi direnisleri açisindan kapsamli bir sekilde inceliyor. Böylece karsimiza, yapisi, niteligi, çalisma kosullari, örgütleri ve grevleriyle degerlendirilmis, kapsamli bir Osmanli isçi sinifi resmi çikariyor.Osmanli’da Isçiler (1870-1922), alanindaki öncü arastirmalarin hakkini veren, ele aldigi konuyu yeni katkilarla zenginlestiren, titiz bir arastirma.