Osmanlı'da Yurt Dışı Eğitim ve Modernleşme

Yurt disi egitim, günümüzde uluslararasi ögrenci hareketliliginin aldigi yeni biçimle, en fazla küresel ekonominin önemli bir bileseni olarak degerlendiriliyor. 19. yüzyilda ise bu uygulama modernlesmenin, bilgi ve teknoloji üretiminin, yönetici elit kadro olusumunun ve hatta uluslararasi siyasetin en önemli unsurlarindan biriydi. Osmanli Devleti tarafindan da kurumsal modernlesmenin hayata geçirildigi Tanzimat döneminden baslayarak Cumhuriyet’in ilanina kadar olan süreçte degisen ve gelisen modernlesme politikalarinin, egitim felsefesinin, uluslararasi egilimlerinin etkisiyle farkli anlamlar yüklenen önemli bir uygulama oldu. Elinizdeki çalisma, günümüzde halen devam eden ve en sikintili tarihi süreçlerde bile terk edilmeyen yurt disi egitim uygulamasinin Osmanli modernlesmesinin evrelerinde yüklendigi söz konusu anlamlari ortaya çikarma amaciyla sosyolojik çözümlemeler yapmayi amaçliyor. Ögrencilerin gönderilme saikleri, Osmanli Devleti’nin ögrencilerden beklentileri, onlara yönelik toplumsal algi, siyasi kaygilar, Bati düsüncesiyle temas kanallari, Osmanli okullarinda egitim alanlardan farklari, egitim ve istihdam alanlari, kendi toplumsal degerlerine yabancilasmalari, Osmanli modernlesmesine etkileri vb. konularin ele alindigi eser, tarihsel sosyolojik metodolojiyle modernlesme tarihimize isik tutuyor.