Osmanlı'dan Miras Derin Yara

Derler ki, bunlardan biri(devsirme-dönme) sirasiyla terakki ederek, nihayet Rumeli de bir eyalete vali olmus, bulundugu muhite cami, mektep, medrese gibi Islam ve Osmanli kültürüne yarayan birçok müesseseler yaptirmis günün birinde durup dururken kethüdasini çagirip: “Bak aga su eflak –Bugdan taraflarinda bir Hiristiyan köyüne de kilise yaptir “der. Kethüda hayretle yüzüne bakar, bir Müslüman’in kilise yaptiramayacagini anlatmak ister. Tabi Pasa anlar ve der ki “Ne bileyim ben, Hocalar Müslümanligin, Papazlar Hiristiyanligin hak din oldugunu söylüyorlar. Yaptigim hayir müesseseleri arasinda bir de kilise bulunsun. Öteki dünyada hangi din dogru çikarsa o müessese ise yarar” der. “Bir zamanlar sögütte Türk’ün, Türkmen’inin elleriyle diktigi o duali Çinari Türk’ten daha iyi, daha candan kim koruyabilirdi ki; yaban ellerden, dili, dini sana benzemez, töresiz adamlar topladin, o acayip adamlar ki, zaman için de azgin birer kurt olup, kemirdiler o soylu çinarin özünü! Kemirdiler çünkü o çinari onlar dikmemislerdi!” “Osmanli Imparatorlugu, Tuna’dan Basra’ya kadar, koca gövdesiyle yan yatmis memelerini sömürücü, yaramaz yavrularinin agzina vermis, sagmal bir inege benzer, yaramazlar, yalniz sütünü degil, terini de kanini da emiyorlar, fakat yine de doymuyorlar”