Sağduyu, Bilim ve Şüphecilik: Bilgi Kuramına Tarihsel Bir Giriş

Herhangi bir seyi kesin olarak bilebilir miyiz? Bilebilecegimizi düsünenler (“dogmatikler”) ve bilemeyecegimizi düsünenler (“süpheciler”) vardir. Bilgi kurami –ya da epistemoloji– bu iki uç arasinda süren büyük bir çekismedir. Bazi dogmatikler kesinligi duyularin yargilarinda aradilar. Bunlara karsi süpheciler duyularin kesin bilgi için ne güvenilir ne de yeterli bir temel oldugu itirazini getirdiler. Diger dogmatikler ise kesinligi salt aklin yargilarinda aradilar. Bunlara karsi ise süpheciler rasyonel apaçikligin dogrulugun garantisi olmasina itiraz ettiler.
Sagduyu, Bilim ve Süphecilik söz konusu çekismeyi felsefe tarihini temel alarak inceleyen giris niteliginde bir kitap. Esas itibariyle, süphecilerin tarafinda olmakla birlikte felsefecilerin süpheciligin hakkindan gelme arzusuyla çogu kez idealist ya da realizm-karsiti yapida ögretiler gelistirdiklerini gösterir. Süphecilik böyle ögretilere karsi çikarak sagduyu ve bilim tarafinda yer alir.
Elinizdeki kitap süphecilikten hareket ederek üçüncü bir görüse varir: yanlislanabilircilik ya da elestirel rasyonalizm. Süphecilerin iddia ettikleri gibi, çok az kesin bilgimiz olsa veya hiç olmasa da, çok sayida tahmini bilgiye sahip olabiliriz ve sahibiz de. Bu üçüncü görüs algiya iliskin, bilime iliskin ve dogrulugun dogasina iliskin tavizsiz bir realizmi bünyesinde tasir.