Saklambaç Oynuyorduk Zamanla

Melike, günden güne uyumsuzlasir. Artik ne gözleri kamasacak kadar yasamin içindedir ne de göremeyecek kadar uzaginda. Çevresinde sürmekte olan günlük yasamsa onun için iletisimsizliktir; çogu zaman da bir gürültü. Sahte bir hayatin, renkli isiklarinda oyalanip aldatamaz ruhunu.Içsel savrulma gelgitleri baslar… Ona umut veren eski yasamin izlerini özler… Eski arkadasliklarini, yasam karsisinda o hesapsiz duruslarini, yarinin düslerini, asklari, mücadelelerini özler. Bir gün o iç firtinalarinin birinde eski zamani da yakalar ve yakaladigi anda, zamanin içinde kaybolur. Zaman artik onun seçtigi bir tarihtir. Son o tarihin içindedir.Zeycan'la karsilasir. Dagda iki kadin… Biri güncel degersizlikten kaçiyor öteki ölümden. Iki kadin… Hiç dertlesmeden, hiç tanismadan ortak bir son'un içinde birlikte yürürler...Son az ötede.Saklambaç Oynuyorduk Zamanla, güçlü bir dönem romani. Yollari birbirleriyle ve mücadeleyle kesismis birbirinden farkli insanlarin gençliklerini, umutlarina ve hayallerine yoldas ederek çiktiklari zorluklarla dolu yolda kirilmalari, incinmeleri, düsmeleri, ayaga kalkmalari ve var olma savaslari konu ediliyor. Yasemin Yazici'nin romaninda geçmis, dünde kalan degil, ayni zamanda bugüne de tasinan umudun sürükleyicisi. Bu nedenle yollar ve her seyi geride birakip tükenircesine yürümek gençlikte oldugu kadar çekici. Beklenen 'arkadaslar' gelecek mi? Dag bir umut olabilir mi? Kadinlar, imkânsizin arkadasligini, yoldasligini yaratabilirler mi? Soluk soluga okunacak bir roman.(Tanitim Bülteninden)