En nihayetinde sanat hayatla, hayat da sanatla anlamlandirilir. Hem
birbirlerinin varligini belirler hem birbirlerini tehdit ederler. Sanat
ve hayat, kimi zaman özdes, kimi zaman karsit sayilirlar. Bastan beri
sanatçilar ve filozoflar bu diyalektigi asabileceklerini, bu ikilige son
verebileceklerini hayal etmislerdir. Ama nafile...
Bu kitap bir sanat-hayat aforizmalari seçkisi. Bir basi veya sonu
yok. Her açtiginizda keyfinizce karistirabilir, istediginiz yerini seçip
okuyabilirsiniz. Sanat-hayat muammasinin kendinize özgü gizlerine
dalabilirsiniz.
Sanat ve hayat birdir (Tzara). Hayat, sanatin ta kendisidir (Maleviç).
Sanat hayatin kendisidir, ama hayata karsit bir hayatin (Derrida). Bir
tek hayat vardir, o da sanattir (Nietzsche). Sanat hayatin yaratilmasidir
(Puni). Sanat hayatin ikamesidir (Pessoa). En yüce sanat, hayatin
sanatidir (Tolstoy).
Hayat sanatin ötekisidir (Loos). Sanat, hayat olmayan, hayati bir
sekilde yikan, hayata karsi çikan bir sey üretir (Simmel). Sanat hayati
açiklayamaz (Bachelard). Sanat hayat karsitligi çözümsüzdür (Octavio
Paz). Bu karsitligi devrimci eylem yikacaktir (Debord). Sanat hayata
karsi bir öfkedir (Bataille).
Hayatin çektirdigi azabin yegâne tedavisi sanattir (Schopenhauer). Sefil
ve alçaltici olan hayatin tek sirri sanattir (Oscar Wilde). Hayat sanatin
yalanlarindan arindirilamaz (Bataille).
Sanat en basit ifadesi olan aska çevrilmelidir... Ask, her insani hayatla
kaynastiran yegâne düsüncedir (Breton).
Tanri insana bir sanat eseri seklinde hayat verir. Incil söyle yaziyor:
“Ve Rab Allah, yerin topragindan insani yapti ve onun burnuna hayat
nefesini üfledi ve insan yasayan can oldu”
Renk Bilgisi
karışıkçokrenkli