Sanat Mezat

Küresellesmeyle birlikte, kültürün özellestirilmesi ve finansin ekonomide egemen olmasi sonucu, sanat da önemli bir finans aracina dönüstü. Finans dünyasini yöneten spekülasyon giderek sanati da teslim aldi. Bu süreçte müzayede, sanatin degerlendirildigi bütün diger ortamlarin önüne geçti.Müze, fuar, bienal ve galerilerin isleyisi üzerinde, hatta sanat tarihi ve elestiri yazininda bir hegemonya olusturdu. 1990’larda tirmanan bu gelismeyi çagdas sanatin yogun olarak piyasalastirilmasi izledi. Sanat bir lüks, sanatçi da bir girisimci olmaya yönlendirildi. Aralarindan isini bilen bir azinlik, tarihte hiçbir sanatçinin hayal edemeyecegi servetler kazanirken, çogunluk kaybetti. Don Thompson, Sanat Mezat kitabinda, “çagdas sanatin ve müzayede evlerinin bu tuhaf ekonomisi”ni arastiriyor.Müzayedeci, Mark Rothko’nun “Beyaz Merkez” adli tablosu için 72,8 milyon dolara çekici indirdiginde, salondan uzun bir alkis yükselmisti. Kutlanan neydi? Alicinin zenginligi mi? Egosunun zaferi mi? Estetik begenisi mi? Yeni bir rekor fiyat mi? Müzayede çekici indiginde, fiyat degere esitlenmis olur ve bu, sanat tarihine geçer. Fiyat, sanat tarihinin artik bir çek defteriyle ne kadar kolay yeniden yazildigini göstermektedir.Don Thompson