Selanik 1850-1918

Bizans ve onu izleyen kisa bir Venedik yönetiminden sonra, dört yüzyili askin bir süre Osmanli yönetiminde kalan Selânik, sadece kozmopolit bir Balkan liman sehri degildi. Sehre hâkim rengini veren, büyük bir sefarad Yahudi cemaati burada yasiyordu. 1850’den sonra Selânik, Osmanli Imparatorlugu’nun en canli merkezi oldu. II. Mesrutiyet’in ilâniyla sonuçlanacak süreç burada basladi. Bu kitapta Selânik’in “altinçagi” olan dönem ve bu dönemin sona erisiyle ilgili farkli bakis açilari, degisik kesitler bulacaksiniz.“Selânik, 19. yüzyilin ikinci yarisindan itibaren, yavas yavas, reformcularla saltanat yandaslarinin kiyasiya mücadele ettikleri, çürüyen bir Osmanli Imparatorlugu’nun en dinamik kutbu haline gelir. Dogu’yla Bati’yi birlestiren kavsak olarak, modern Avrupa’nin bilgilerine, tekniklerine, düsüncelerine ve âdetlerine açilir ve yüzyillardir süregelen uyusuklugundan siyrilip atesli bir insaat alanina dönüsür. Bu insaat alaninda farkli farkli topluluklar çalissa da, baslica zanaatkârlar, Fransizca’nin egemen oldugu yeni bir egitim sistemiyle ‘yeniden dogan’ Yahudilerdir.”GILLES VEINSTEIN