Sema ve Alem Kitabu'ş-Şifa

Büyük Türk-Islam filozofu Ibn Sînâ'nin Sema ve Âlem basligini tasiyan bu eseri, filozofun es-Sifâ isimli felsefe ve bilimler ansiklopedisinin Doga Bilimleri alanindaki ikinci kitabidir. Bu kitabinda filozof, dört unsurun (toprak, ates, hava ve su) disinda besinci yalin unsura sahip olan semavi cismin hareketini ele almaktadir. Buna göre bu besinci yalin unsur, yalin oldugundan dolayi, dogal döngüsel harekette bulunmakta ve âlemin merkezi konumundaki yerin üstünde hareket etmektedir.
Sema ve Âlem’de Ibn Sînâ, yerin durumu ve konumu, onun âlemin merkezi olup olmamasi konusundaki tartismalar, sabit ve duragan olup olmadigi meselesi gibi konulari incelemektedir. Yani sira, dogrusal ve dairesel hareket eden cisimler, Ay’in ve yildizlarin durumlari, Ay tutulmasi gibi konulara incelemeye tabi tuttugu diger belli basli konular arasinda yer vermektedir. Ayni zamanda filozof, modern dönemlerde de fizik biliminin önemli konularindan birisi olan cisimlerin "agirligi" ve "hafifligi" konusunu incelemektedir. Diger kitaplarindaki üslubuna benzer sekilde filozof, bu kitabinda da baska filozoflarin ögretilerini söz konusu ederek yer yer yanlis buldugu görüsleri elestirmekten geri durmamaktadir. Bunu yaparken Aristoteles'in görüslerine de müracaat etmektedir. Elinizdeki eser, klasik doga bilimine dair konulari felsefe/bilim tarihinin en önemli simalarindan birisi olan Ibn Sînâ'nin kalemi ve dahasi filozofun kusatici üslubuyla okuyucuya sunmaktadir.