1943 Berlin. Sehir bombardimanlarla sarsilirken ünlü yazar Vladimir Nabokov'un kardesi Sergey Nabokov, hayatinin en büyük askini elinden alan Gestapo'nun her an kapisini çalabilecegi endisesiyle, siradisi hayatini kayit altina almaya girisir: Devrim için gün sayan Rusya'da gerçeklerden azade çocukluk yillari; Cambridge Üniversitesi'nde kendi ve baskasi olma yönünde atilan ilk adimlar; sürgünlerin mesken tuttugu Paris'in bohem sanat çevresi içinde aci tatli savruluslar… ve birbirinden önemli isimlerle karsilasmalar: Stravinski, Cocteau, Picasso, Gertrude Stein... Ama hepsinden önemlisi, nereye giderse gitsin hep takip ettigi, zihninden bir türlü atamadigi diger Nabokov: Yeteneginin, ününün ve basarisinin daima gölgesinde kaldigi "ikiz"i.
Sergey Nabokov'un Gerçekdisi Yasami, vatan ve sürgün, sanat ve hayat, kardesler ve gölgeleri hakkinda, titizlikle arastirildigini her sayfasinda belli eden, zarif bir üslupla yazilmis, heyecan verici bir okuma deneyimi sunuyor.
En iç karartici hâtiralarim hep Paris'e iliskindir ve oradan ayrildigim için muazzam bir rahatlama hissetmistim, ama kardesim, içine düstügü saskinligi duygusuz bir kapiciya kekeleyerek ifade etmek zorunda kaldigi için üzgünüm. Savas sirasindaki hayatini pek bilmiyorum. Bir ara, Berlin'deki bir büroda çevirmen olarak çalisti. Dürüst ve korkusuz bir adam oldugundan, çalisma arkadaslarinin önünde rejimi elestiriyordu; onlar da kardesimi ihbar ettiler. Tutuklandi, "Ingiliz casusu" olmakla suçlandi ve Hamburg'daki bir toplama kampina gönderilerek, 10 Ocak 1945'te orada, gida eksikliginden öldü. Hayati boyunca, umutsuzca, bir sey talep etti -merhamet, anlayis, ya da her ne idiyse- simdi bu durumun farkina varmak, artik hiçbir seyi degistirmez ve telâfi etmez.
Vladimir Nabokov, Konus, Hafiza, 1967
(Tanitim Bülteninden)
Renk Bilgisi
karışıkçokrenkli