Şimdinin Dar Odası

Geçmisi olmayan bîr insan olmak... Bu takinti yeni degil... Isteyerek ve bilerek edinilmis degil bu hastalik. Biz Ermeniler, biz dogulular, biz Anadolulular daha çok Simdi’nin Dar Odasi’nda yasar, farenin kediden, kedinin köpekten korktugu kadar korkariz geçmisten. Belirli olan gelecegin belirsizligidir ama, adi ’geçmis’olan o kara dulun utanmazca belirsiz kalmasi, biz sahipsiz ademogüîlarinin tasiyacagi bir yük olmamistir asla... SImdi’nin Dar Odasi’nda yasayanlar, olmasi gerekenlerle gerçek arasindaki o derin uçuruma yuvarlanmis talihsizlerdir, tarihsizlerdir...
2004 Inkilap Kitabevi Roman Ödülü / Büyük Ödül
Türkiye’nin çok partili döneme geçtigi çalkantili günlerde, azinliklar, nam-i diger Ötekiler huzursuz ve korku dolu günler yasamaktadirlar. 6-7 Eylül Olaylarinin patlak vermesiyle azinliklara karsi yürürlüge konmus olan politikalar bir kez daha kristallesir. Kibris Meselesi ile gerilen ortam 1964’te binlerce Rum’un sinirdisi edilmesiyle zirveye ulasir. Dimitra’ya delilerccsine âsik olan Dikran ve esi Filomen’i yitirmemek üzere çilginca girisimlerde bulunan Esvak’in hikâyeleri gibi, pek çok yasam tabanindan sarsilmaya baslamistir. Büyük ve acimasiz politikalarin arasinda kendilerine yer bulmaya çalisan Ötekiler için yalnizca iki seçenek vardir: Ya gitmek, ya da Simdinin Dar Odasi’n&d, kendilerini vuracak bir sonraki darbeyi tevekkülle beklemek.
Ancak hem onlari, hem de tüm Türkiyelileri bekleyen baska süprizler vardir...
(Arka Kapak)