Sizin Hiç Maviniz Var Mı?

“Yildizlar insanlara ait, ama kimseninki birbirine benzemiyor. Bir tek sen kimsenin görmedigi gibi göreceksin onlari…”                                           Küçük Prens, Antoine de Saint-Exupéry “Bazi anlar… Hiç beklemedigin bir anda, tam da yeni bir yara açilmisken bedeninde, gökyüzündeki günese karismis, mavilige benzeyen bir çift göz gülümser sana. Elleriyle basini tutup öptürür kendini. Bir öpersin, yine tutar bir daha öptürür. Kulagina, ‘Seni çok seviyorum,’ diye fisildarsin. Bir gülücükle der ki, ‘Biliyorum.’ ‘Bazen çok kizgin olabiliyorum, ama kizginligim sana degil, seni anlayamayan bana. Biliyorsun degil mi?’” Herkes gibi hayallerine tutunan, hayallerini gerçeklestirmek için çabalayan bir kadin  Özge Uzun. Sizin gibi, bizim gibi… Âsik olmak, basarili olmak, anne olmak isteyen bir kadin… Kimi hayaller gerçek olur, kimileriyse baska bir sey… En kötüsü de o “bir seyi” tanimlayamamaktir. Bu kitap gözün  gördügü, yüregin duydugu, dilin söyleyemedikleriyle yazilmis  çiplak bir kitap; mis gibi yapmayan, figüransiz, çirilçiplak… Bir kadinin kendi kalbiyle olan konusmalariyla derin, sahici, ama en çok da samimi. Biraz kulak kabartirsaniz sesini bile duyabilirsiniz… Bir çift mavi göz… Bir çift beyaz kanat… Pembe hayaller… Ve her seye ragmen umut… Sizin Hiç Maviniz Var mi?