Soyka

Soyka! Adini unuttugumuz kötünün, ölünün üzerinden çikarilan giysinin, ekine dalan karganin, erkegin cinsel organinin, kötü yol düsen kadinin, hirlinin hirsizin, itin kopugun, arkasindan terlik firlatilan çocugun, neyin yerine geçerse geçsin onu tekinsiz kilan, sokaklardan gelen bir sözcük... Dar alanlara sikismis, iskalanmis, uydurulmus, arsiz, zamansiz, sakinimli asklar... Doruk, aralarinda yasadigi insanlarin içtenligine güvenerek onlari öykülerine yerlestirip birer öykü kahramani yaratinca isler bir anda karisir. Ölçü kaçmis, düzen bozulmustur. Herkes kitapta kendi hikâyesini ararken, sirtlarina öykülerini tasiyamadiklari, ona yabanci kaldiklari birer kambur vurulmustur. Gün hesaplasma günüdür. Biraraya geldikleri ’Yakamoz Dügün Salonu’, öykülerin arka bahçesine dönüsür. ’Soykasi batasica’nin biri hayatlarini kurcalamis, iç dünyalarina kadar sokulmustur. Kurmaca da olsa bunu içlerine bir türlü sindiremezler. Kimdir bu adam? Siradan hayatlarini alt üst etmeye gelmis bir kovcu mu, bir düzen bozucu mu? (Arka Kapak) Orhan Kemal Öykü Ödülü sahibi Zafer Doruk’tan yepyeni öyküler. Ask, yoksunluk, düs kirikliklari, ince sizilar, onulmaz sancilar, küçük sevinçler, çikmaz sokaklar, kördügümler... Satis Unsurlari Orhan Kemal Öykü Ödülü sahibi yazarin teknigi o kadar ustaca ki siradan gibi görünen yasamlardan bile ansizin sasirtici öyküler çikiveriyor. Istisnasiz herkesin “beni de anlatmis“ diyebilecegi, satir aralarinda kendini bulabilecegi öyküler. Bu kadari da olmaz dedirten bir gözlem gücünün ürünleri. (Tanitim Yazisindan)