Spinoza. Dünya Sevgisi

"Spinoza bizi toplulugu düsünmeye çagirir; ait olunan, öncel olan, kendinden menkul bir topluluk degil, tersine, kendi kendini icat eden ve ufkunda, insanlarda evrensel olan ne varsa onun bulundugu bir topluluk... Bazen görünmeyen ve daginik bir topluluk; birbirinden ayri, uzakta, yabanci varliklarin bilesimine yönelen bir açilimla tanimlanmis topluluk; ama yoketmeye de asla kayitsiz kalmayan topluluk... Nesenin, duru bakisli mutlulugun ve eylemin etikasi olarak Spinozacilik'in bir anlami varsa, dünyanin gerçekligine gözünü kirpmadan bakabildigi için vardir; yokedilise ve insanlarin boyunduruk altinda tutulmasina, kitlesel sürülmelere ve insanlarin, halklarin, kültürlerin ortadan kaldirilmasina, ötekilerin asagilanmasina boyun egmis bir dünyanin gerçekligi... Spinozacilik'in yoksunlarin felsefesi olarak bir anlami vardir; onlarin politik kurtulus araci olarak bir anlami vardir ve de her seyden önce, onlarin tinsel kurtulusuna duyulan güven olarak bir anlami vardir."Bu satirlarin yazari Diego Tatián, Arjantin Córdoba Ulusal Üniversitesi Felsefe Bölümü ögretim üyesidir. Spinoza ve Heidegger üstüne çesitli kitaplarinin yaninda, iki de öykü kitabi yayinlanmistir. 2004'ten bu yana, her yil, ayni üniversite bünyesinde yinelenen "Uluslararasi Spinoza Kolokyumu"nun düzenleyicisi ve Córdoba Ulusal Üniversitesi Yayinlari'nin yöneticisidir. Daha önce Türkçe'ye bir öyküsü de çevrilen Diego Tatián, 1915'te Kozan'dan Arjantin'e göçmek zorunda kalan Krikor Tatián'in torunudur...