Şuşa Dağlarını Duman Bürüdü

Elçin’in hikâyeleri psikolojik çatisma ve psikolojik tahlillerle temayüz eder. Bu hususlar hikâyelerinin en karakteristik vasfidir. Onun hikâyelerinde dikkati çeken en önemli özellik serbest çagrisim metodudur. Serbest çagrisim, daha önce hafizaya naksedilmis bir olayin ansizin akla gelmesi veya gündüz rüyasi denilen hayallere dalmak seklinde tarif edilebilir. Ancak Elçin’deki serbest çagrisimi psikanalizle iliskilendirmek dogru degildir. Elçin’de tabiatiyle yorum yoktur. Çünkü bunlar sanattir, hikâyedir. Bu sebeple çogu hikâyede “Neden öyle yaptigini kendisi de bilemedi?“ ifadesine sik sik rastlamak mümkündür. Elçin, hikâyelerinde bilinç ve bilinçaltinin benlerini birbiriyle karsilastirir. Zaman zaman bir “ben“, vücuttan ayrilip yabanci birisiymis gibi kendini seyreder; kimi zaman fantezilere yer verir; bazen de geçmis bir olay hatirlanir; bazen bilinçaltinin anlasilmaz akintisi sorgulanir. Elçin’de vatana, millete karsi olan sorumluluk sembolik olarak yansitilmistir. Sonuç olarak Elçin’in hikâyelerinin Türkiye’de Azerbaycan hikâyeciligine olan bakisi degistirecegine ve bu hikâyelerin Türk edebiyati için bir kazanç olacagina inaniyoruz. (Tanitim Yazisindan)