Türk Dininin Sosyolojik İmkanı

Türkiye’de dine nizam verme, dini bir siyasal projeye bagli olarak biçimlendirme çabalari, her zaman bir “hassas konu“ idi. Yasin Aktay’in kitabi, Islam’la ilgili yiginla tartisma ve yayin arasinda ihmale ugrayan bu hassas konuya giriyor: Türkiye’de devletin ya da resmi ideolojinin “din projesi“nin mahiyetini tartisiyor. Türkiye’de devlet geleneginin yöneldigi modernlesme güzergahinda izledigi din siyasetini “Protestanlik“la tanimliyor. Aktay, bunu yaparken, yakin zamanlarin popüler “Türk Islami“ ve “halk Islami“ meraklarina “negatif bir katkida bulunmayi“ amaçlamakta. Baktigi “ters açi“dan, “Türk Islami“ arayislarinin eninde sonunda “resmi din“ politikasiyla örtüstügünü tespit ediyor. Bu bakis açisindan Aleviligin resmi din politikasiyla ilintisi ve Aleviligi yeniden kurgulama girisimleri üstüne yazdiklari, özellikle tartisma açici nitelikte. Yasin Aktay’in din kültürüne hakimiyeti ve sosyolojik bakisi birlestiren yazilari, modernlesen Türkiye’de din-siyaset-toplum iliskilerine taze bir görüs getiriyor. (Arka Kapak)