Türk Kadını

Jean Lorrain I890’li yillarin basinda Tripoli’den Malla’ya gemiyle yaptigi yolculukta genç bir Türk kadiniyla tanisir. Saime (Shiamé) isimli kadin aslinda, Osmanli yönetimiyle ters düstügü için Fizan’a sürülen bir pasanin ikinci hanimidir. Kadin yanindaki üç zenci kölesi ve Yahudi kökenli bir Ermeni tercüman ile seyahat etmektedir. Tüm olaylar gemide ve Ramazan ayinda geçer. Yazarin amaci, sanki Dogu’nun ne denli yasanilmaz oldugunu ispat etmektir. Dogu insaninin (buna tercümanin sahsinda Ermeni ve Museviler de girer) çikarci, kisiliksiz, küçük menfaatler karsiliginda her sevi yapabilecek zihniyette oldugu sürekli dile getirilir. Genç kadin, Fizan’daki kocasina ulasmak için kocasinin Tripoli’deki silah arkadasi ve dostu olan bir pasadan koruma ister ama pasa onu geri çevirir. Lorrain bu olayi söyle yorumlar: Doguda dostluk yoktur, insanlar en yakinlarina bile yardim elini uzatmazlar. Diger taraftan Lorrain, genç kadinin çekiciligini ve güzelligini sürekli vinçler durur. Onu bir zevk unsuru gibi sergilemeklen çekinmez. Hatta Ermeni tercümanin onu pazarladigini bile düsünür. Dogulu yöneticilerin kendi insanim küçümsedigini, ezdigini söylerken aslinda ayni hataya kendisi de düser. Dogululari sürekli asagilar. (Arka Kapak)