Türk Romanında Kötülük - Başlangıçtan 1950'ye

Kötülük kavrami ve kötülük problemi, insani ve insanin en zengin üretimi olarak sanati ve edebiyati derinden etkilemistir. Kötülügün, insanin hem içinde hem disinda var olmasi kavrami derinlestirmekle birlikte, maruz kalan, irade eden ve uygulayan tarafin kimligi, kötülügü ayni zamanda bir problem haline getirmis; mesele antik çagdan itibaren tüm boyutlari ile felsefi, dini, sosyolojik, psikolojik, siyasi, tarihi ve sanatsal boyutlariyla tartisilmis, genislemis ve gelismistir. Türk edebiyatinda kötülügün varliginin sorgulanmasina dair çalismalara ragmen kapsamli ve münferit bir çalismanin yapilmamis olmasi; kötülük ve edebiyat baglaminda yapilacak bir çalismayi ihtiyaç haline getirmektedir. Bu çalismanin temel amaci, bu ihtiyacin giderilmesine katki saglayabilmektir. Çalisma alani olarak romanin seçilmesi, kötülük kavraminin pek çok disiplin tarafindan biçimlendirilmis olmasi ve romanin pek çok bakimdan bu disiplinlerle diger edebi türlere göre daha siki iliskiler kurmus olmasindandir. Türk romaninda kötülükle ilgili daha önce bir çalismanin yapilmamis olmasi sebebiyle, bu çalismaya konu olan romanlar, Türk edebiyatinda romanin baslangicindan itibaren seçilmis; bütüncül bir algi sunabilmek amaciyla 1950 yilina kadar olan romanlar bu seçkiye dahil edilmistir. Romanin sosyal ve siyasal açilardan dönem yansimalarini sunmasi; niteliklerinin belirlenmesi noktasinda ahlak ile iliskilendirilen kötülük kavraminin, yalniz kurgusal eserde degil Türk düsünce dünyasinda ve toplumsal algisinda da nasil tanimlandiginin ortaya koyulmasina katki saglayabilecektir.(Tanitim Bülteninden)