Türk Şiirinde Şeyh-i Ekber

Şeyh-i Ekber gibi gelmez bir dahi kâbil-vu¨cûd
Gerçi du¨nyâ ma‘deni pu¨r-cevher-i insandır
İsmail Hakkı Bursevî
Tu¨rk ilim, ku¨ltu¨r, sanat ve edebiyat du¨nyasının şekillenmesinde önemli rolu¨ bulunan isimlerden biri; bu¨yu¨k İslâm âlimi, sûfî, mutasavvıf ve mu¨tefekkir Muhyiddin İbnu¨’l-Arabî’dir. “En bu¨yu¨k şeyh/şeyhlerin en yu¨cesi” anlamındaki “Şeyh-i Ekber” unvanıyla meşhur olan İbnu¨’l-Arabî, kendi zamanında ve sonrasında Anadolu’da yetişen pek çok devlet adamının, âlimin ve sûfînin yanında özellikle bu isimlerin içinden çıkmış olan edip ve şâirlerin duygu ve du¨şu¨nce du¨nyalarına girmiş, onların u¨zerinde derin izler bırakmıştır. Nitekim kimi mu¨ellifler, İbnu¨’l-Arabî ve eserlerinden ilhamla çeşitli mu¨stakil eserler telif ederken kimi edip ve şâirler de ya dîvânlarında ya dîvânçelerinde ya da muhtelif manzûm eserlerinde İbnu¨’l-Arabî ve eserleriyle ilgili methiyeler, dörtlu¨kler, beyitler kaleme almış; kimisi de yeri geldikçe ona ve eserlerine atıfta bulunma cihetine gitmiştir.
İbnu¨’l-Arabî’nin Tu¨rk şiiri u¨zerindeki etkilerinin izini su¨ren Tu¨rk Şiirinde Şeyh-i Ekber adlı bu kitapta, Osmanlı’dan Cumhuriyet’e ve Cumhuriyet’ten gu¨nu¨mu¨ze İbnu¨’l-Arabî ve eserlerini konu edinen şâirler ve şiirleri incelenirken Türk şairinin çizdiği bir İbnü’l-Arabî portresi ortaya koyuluyor.