Türkiye’ye Mektuplar

Hasta Adam haline getirilen, IMF adindaki modern Düyunu Umumiye idaresince eli-kolu baglanan ve nihayet, Kuzey Irak’ta askerinin basina çuval geçirilen Türkiye, Sevr sartlarina uymaya çagriliyor. Çuval Olayi göstermistir ki, Türkiye, resmen ilan edilmemis bir Haçli savasinin tarafi ve maglubu konumundadir. Haçli savasinin tarafi ve maglubu olmanin yükledigi tarihsel hamleyi yapmak yerine, kafamiza çuval geçirenleri memnun etmek için durmadan takla atip ABD’yi memnun etmeye çalisanlardan, bu ülke adina hüsrandan baska bir sey çikacagi kanisinda degilim. Türkiye, distan ve içten abluka altindadir. Bir yerlere, kötü bir yerlere götürülüyor. Bu gidise seyirci mi kalacagiz? Elbette ki hayir! Herkesin bir seyler yapmasi gerekiyor. Konusma hakki kimin, onu tartismiyorum. Ama bu ülkenin çocuklari mutlaka bir seyler yapmalidirlar ve herkesin bir seyler yapabilecegine inaniyorum. Hainler birçok sey yapiyor da bu ülkenin has evlatlari neden hiçbir sey yapamiyor? Böyle bir insanlik, böyle bir dünya, böyle bir vicdan var mi? Ne yapacagiz sorusunu sordugumuzda, aklimiza hemen sivil gücün kullanilmasi geliyor. Ardindan da Sivil Toplum Örgütleri... Isin dügüm noktasi, kader noktasi, dönemeç noktasi o örgütler... (Arka Kapak’tan)