Ulduz Kız ve Kargalar

Ulduz odada tek basina pencereden disariyi seyrediyordu. Üvey annesi, kapiyi üstüne kilitleyip disari çikmisti. Giderken de Ulduz’a:
“Sakin yerinden kipirdama, kipirdarsan, döndügüm zaman canina okurum.“ demisti...
Ulduz da odada öylece oturuyor, gözü dalmis bir sekilde, düsünüyordu. Akli basinda, büyük insanlar gibi düsünüyordu. Hiç yerinden kipirdamiyordu. Üvey annesinden oldukça korkuyordu.
(Kitabin Içinden)