Watt

Watt, yüzyila damgasini vurmus birkaç yazardan biri olan Samuel Beckett'in yazdigi ikinci 'roman'. Ikinci Dünya Savasi sirasinda yazilmasina ve Beckett'in Fransiz direnis hareketine aktif olarak katilmis olmasina ragmen savasla ilgili hiçbir seyi içermiyor. Peki neyle ilgili bu roman? Hiçbir seyle. Olay örgüsü yok (olay yok ki zaten); karakter deseniz, Watt'i ya da Bay Knott'u ne kadar karakter sayabilirseniz o kadar var, yani hak getire; parlak cümleler, Joycevari üslup cambazliklari ariyorsaniz, üzgünüz: Namevcut. Simgesever okurlari da önceden uyarmali: Beckett son cümlede, 'yazdiklarimda simgesel anlam arayanlarin boynu altinda kalsin' deekte, aman dikkat. Ne var peki? Watt diye bir adam var, gülmeyi bile bilmiyor, sessiz sinema komikleri gibi yürüyor, acayip bir biçimde konusuyor; garip bir 'anlamsal kesinlik' ihtiyaci içinde, her seye bir de kendisinin ad vermesi; en siradan islerin (sözgelimi bir köpege yemek verilmesinin) olasi bütün yürütülüs biçimlerini gözden geçirip en akla uygun biçimde yeniden kurmasi gerekiyor zihninde. (Metin bu türden, kimilerine iç bayici kimilerine ise çok eglenceli gelebilecek, kili kirk yaran akil yürütmelerle dolu).