Yabancı Şahmeran

Sen cennetin varligindan gurur duy, ben cehennemi istiyorum. Yagan kar siddetini gitgide artiriyor, koyu renk saçlarima tutunan kar tanelerinin sayisi çogaliyordu. Konusmadi, konusmadim. Sessizlik... Aramizda her daim geçerli olan bir alfabeydi sessizlik. Ben de bu alfabeye bir kez daha boyun egdim ve uzun, titreyen parmaklarimi avuçlarimin içine bastirdim. Elimi yanima indirdigimde avuçlarimda eriyen kar yere damladi...Rengi, kan rengiydi.Rengi, kaybin rengiydi.Rengi, bir cinayetin rengiydi.