Yaman Dede Aşkın Bedeli

“Her seyden ve candan geçtim. Bir damla su, bir damla gözyasi idim, denize intikal ettim.” Arkasinda biraktigi hayat kendisi için cehennemden farksizdi. Yasayamadigi duygulari, söylemedigi sözleri, gerçeklestiremedigi hayalleri vardi. Her seyi arkaya atarak girmisti istedigi kapidan, Mevlevîhaneden içeriye. Osmanli’nin son dönemi ve Cumhuriyet’in baslarinda yasayan, Diyamandi’den Yaman Dede’ye degisen ismiyle birlikte meslegini, evini ve ailesini, dinini, hayatini kisaca her seyini bastan kuran Hristiyan bir insanin etkileyici öyküsü… Mustafa Demirci’nin bilgi ve duyguyu bütünlestiren kaleminden… “Yüz sürdü gerçi pâyine çok Müslüman DedeMolla-yi Rûm görmedi bundan Yaman Dede “                                           Yahya Kemal Beyatli“Mesnevî’yi bitirdim, daha dogrusu Mesnevî beni bitirdi.” sözü aslinda yeni bir dogusu müjdeliyordu. Yamandi, iç dünyasinda yasadigi degisimin degismesi imkânsiz bir zemine dönüstügünü haber veriyordu. Artik Mevlâna’yi daha iyi anliyor, Islâm’in özüne daha güçlü bir inançla nüfuz edebiliyordu. Kendisini hiçbir zaman baska bir dine mensup olarak görmeyen, ancak imanini kemale erdirmek için çirpinip duran bir gönül vardi içinde. Din degistirmesiyle ilgili sorulan sorulara; “Ayri bir varligim kalmadi ki, ayri bir dinim olsun.” cevabini veriyordu.