Yargı Yetisinin Eleştirisi (Karton Kapak)

Ari Usun Elestirisi (1781) ve Kilgisal Usun Elestirisi (1788) tarafindan öncelenen Yargi Yetisinin Elestirisi (1790) Kant’in insan bilgisinin sinirlarini çizmekle ilgilenen elestiri projesinin son çalismasidir.  Kant’in “elestirileri”  her durumda bilgiyi elestirdikleri için kendileri bilgisiz, kuskulu elestirilerdir. Gerçekte, elestiriler yalnizca ari usun, kilgisal usun ve yargisal usun Kant’in kendi kisisel usu ile bir karsilastirmasidir, usun us yoluyla elestirisi, saltik bir karsilastirma degildir. “Kusku” Kant’ta insani bilgisizlikten bilgiye götüren olumlu bir olumsuzlama degil, ama hiçlikten hiçlige, bilgisizlikten yalnizca bilgisizligin dogrulanmasina götüren ruhbilimsel bir tutumdur. Kant’in kuskusu pekinlik ile berkitilmis bir kusku, paradoksal bir kuskudur. Kant “elestirisinin” bir kisisel yegleme sorunu oldugunu bir kez bile olsun ayrimsamis görünmez.Kant estetigi oldugu gibi teleolojiyi de bir “yargi” sorunu olarak alir ve böyle yargilara birer “köprü” karakterini vererek onlar araciligiyla duyulurüstü ve duyulur bölgeler arasindaki uçurumu kapatmayi amaçlar. Böyle “transzendental amaç” dogallikla esit ölçüde “transzendental” çabalar yoluyla gerçeklestirilebilir. Birinci elestiri bilme yetisinin kendisini bilme problemini ele almis ve bunu bilmeden önce bilmenin nasil olanakli oldugunu göstererek yapmistir. Ikinci elestiri  insanin bilgisiz bir istencinin ve bilgisiz bir ahlakinin oldugunu, etik yasamin ancak sonsuzluk içinde erisilebilecek bos bir beklenti olmasi gerektigini saptamistir.