Yaşlılığa Methiye

“Kirk yillik arkadasiydi. Neyi okuyup, neyi okuyamaya­cagini çok iyi bilirdi. Kaslari çatildi. Biri birakmis olmaliy­di kitabi. Evet evet, muhakkak böyle olmaliydi. Hiç süphe­si yoktu. Ama… Sayfalari açik duran kitap ters çevrilmis, yüzükoyun yatirilmisti. Arkadasinin âdetiydi bu; ya sayfa­nin ucunu kivirip kapatirdi kitabi veya böyle açik olarak yüz üstü yatirirdi, okudugu yer belli olsun diye. Ilkokuldan beri tanirdi onu. On sekizinde bile ask ro­manlarina pabuç birakmamisti da simdi, altmislari geride biraktiginda mi okuyacakti? Hadi canim sen de! Evirdi çevirdi kitabi. Barbara Cartland’in bir romaniydi. Fransiz­ca bilmiyordu; ama yazari, ne menem bir kitap oldugunu anlamaya yeter de artardi bile.”