Yel Kum ve Yıldızlar

Sana yemin ederim, bir hayvan bile yapamaz yaptigimi.
Pilot Guillaumet, uçaginin çakildigi karli daglardan inadi sayesinde kurtuldugunda dostu Saint-Exupéry’ye böyle anlatiyordu sirrini. Ayni yasama inadi daha sonra Saint-Exupéry’nin de hayatini Sahra’da kurtaracak, bir Bedevi onu ve telsizcisini tesadüfen bulana dek yazar ölüme direnecekti.
Küçük Prens’in yaraticisinin hümanizmini bu büyük yasama aski besliyordu; çöllere, denizlere, daglara, insana ve özgürlüge duydugu derin, bitimsiz ask...
Edebiyattan önce uçmaya adadigi yasamiyla pilot Saint-Exupéry, Sahra’nin altin kumullarinin ve Akdeniz’in duru maviliginin Sait Faik’idir. Onun sebatkâr insani pilottur; rüzgâra, yagmura, yildirima meydan okuyan, sadece daglarin yüksek düzlüklerinde nefes alabilen, makinesi artik elinin uzantisi olmus, dünyanin üzerinden uçtukça, yasama, yasamin mucizesine daha da sevdalanan pilot.
“Dünya bize kendi hakkimizda bütün kitaplarin ögrettiginden daha fazlasini ögretir. Çünkü direnir bize. Insan engelle boy ölçüstügü zaman tanir kendini. Ama buna ulasabilmesi için elinde bir araç bulunmasi gerekir. Bir rende ister ya da bir saban. Köylü, topraginda çalisirken, yavas yavas, dogadan bir iki giz koparir; ve ortaya çikardigi gerçek evrenseldir. Havayollarinin araci olan uçak da ayni biçimde insani bütün eski sorunlarla karsi karsiya getirir.”
AntoIne de SaInt-Exupéry