Yeni Medya ve Dokunmatik Toplum

Iletisim, bireyin yasam kaynagidir. Bu kaynak bireyin yasadigi sosyal ortamin zorunlulugundan olusmaktadir. Bu baglamda birey, bu zorunlulugu gidermek için birbirinden farkli ortamlar üretmektedir. Teknolojik yeniliklerle birlikte her geçen gün yeni iletisim ortamlari bireyin karsisina çikmaktadir. Yeni medya olarak tanimladigimiz bu ortamlar bireyler tarafindan ilgiyle kullanilmakta ve zamanla bireylerin yasamlarinin degismez birer parçasi olmaktadir. Sanal dünya ve gerçek dünya arasinda bir köprü rolünü üstlenen yeni medya; toplumun yasadigi iletisim ortamina yön vermektedir. Dokunmatik sistemler ise bu köprüdeki küçük oyuncaklardir. Kisaca bu oyuncaklar sadece oynanan oyunun bir parçasidir. Bu dogrultu-da eger bireyin içinde bulundugu ortam bir oyunsa, o zaman Huizinga’nin yaklasiminin da ne denli dogru oldugu ortaya çikmaktadir. Oyun, kültürden eskidir. Oyun oynayarak kültür üretilmekte ve her yeni oyun-cakla bu kültür güncellenmektedir. Iletisim sürecini kolaylastiran ve hizlandiran yeni medya toplum tara-findan olumlu bir gelisme olarak yorumlanmaktadir. Bu çalisma ise bu görüsün aksine yeni medya olgusu-na elestirel bir bakis açisiyla yaklasmaktadir. Yeni medyayla üretilen Dokunmatik Toplum olgusu berabe-rinde farkli sorunlar üretmektedir. Bu çalismayla birlikte birey kullanmakta oldugu yeni medya tarafindan biçim degistirdigini, farkli bir yaklasimla yeniden degerlendirme sansi bulacaktir.