Zagros Çığlığı

Zagros Çığlığı, Zerdüş kültürünün ana prensipleri etrafında örgülenmiş lirik anlatımlı bir romandır. Karanlıkla ışığın savaşında her yeri aydınlatan ışığın, ateşle aşkla konuşması romanın kurgusunu oluşturur. Krallar, tanrılar, kâhinler ve bilge insanlar, kimi zamanda varlığın bizzat kendisi ateşi kutsar. O olmadan varlığın kendisi de anlamsızdır. Ateş kutsaldır. Ve kutsal olan ateş taliplileri için bir cennettir. Cehennem, ateşin kıvılcımlarından akan bir şelaledir. Arınmanın, sevinç ve üzüntünün arkadaşı olan büyük ve kutsal dağ Zagros, ateşin ve “ah”ların bir yılan gibi kıvrılan Dicle'ye aktığına şahit olmuştur. Zagros'un belleği büyük acılarla dolmuştu. “İçinde kin saklayan insanların kan ve irinden beslendiklerini o da biliyor!”

Romanda çığlık çığlık aşağı yuvarlanan feryatlar arasından, insan olmanın ateşten macerası anlatılmıştır. “Nefret silahını kuşananlara erdem ve namus elbisesi nasıl giydirilir?”, “Dua eden, hem gün hem gecenin sesini duyan bilgedir.” Lirik bir anlatım ve yer yer insanı sarsan aforizmik ifadelerle “Zagros Çığlığı”; insanı tefekküre, sorgulamaya ve Zerdüş'tün büyük ateşi üzerinde düşünmeye sevk etmektedir.