Zifiri Yalnızlık

Sen bilmezsin ama içim siyahin en koyu renklerini barindiriyor bu günlerde. Çocuklugum gülüslerim can çekisiyor içimde. Nasilda yorgunum sana olan anilarimdan. Hayallerim bile dizlerimin üzerinde…
Asil ölüm buydu galiba bir zamanlar ölesiye sevdigim insanin simdilerde öylesine siradan bir insan gibi anilmasi. Hatta bazen hatirlayamazsin bile. Yok gibi hiç olmamis gibi.
Oysa ona duydugum sevgi kendimi hiç düsünmeden insanlara kalabaliklara aldirmadan ona feda edebilirdim benligimi.
Ve sen sevgilim ayni sözlerle herkesi sevemezsin. Bilindiklerden biraz uzak ama mavi bir bulutun pesinden ,ben artik bu kendi terk ediyorum.
Sana hoscakal adini veriyorum eskide kalan ama hiç eskimeyecek olan dilden dile gezecek hoscakal .